Oto grudzień, czas magicznej atmosfery oraz zalążków niespełnionych obietnic.
Z każdego zakamarka dobiegają już słuchy o noworocznych postanowieniach. Głowa aż pęka, gdy zliczy się, jak wiele z nich dotrwa tylko etapu planowania, a później pozostanie już po nich tylko mgliste wspomnienie.
Jak sądzę, dla wielu realizacja tegorocznych planów zatrzymała się na styczniu i od tamtej pory tkwi w martwym punkcie, a mimo to, zabierają się oni za tworzenie kolejnych.
W takiej sytuacji, bardziej skupiłabym się na tym, że czas nagli i może warto chociaż spróbować doprowadzić jeszcze niezrealizowane postanowienia do końca.
To jednak wydaje się zbyt trudne do wykonania, o wiele łatwiej jest wziąć czystą kartkę i liczyć na to, że zmiana numerka w kalendarzu, odczaruje nasz wewnętrzny brak samozaparcia. Byłoby miło, ale… to raczej mało możliwe.
Jeżeli do tej pory mamy problem ze zrealizowaniem postanowień, to żadna lista, nawet ta najładniej ozdobiona, nie zmieni tego nastawienia.
Nowy rok może być dobrą motywacją do zmiany, ale nigdy jej głównym czynnikiem. Prawdziwy cel tworzy i realizuje się, bezwzględnie, czy jest styczeń, czy lipiec.
Ja również w tym roku zrealizowałam swoje postanowienie, zrobiłam to w jego środku, bo pragnęłam się zmienić i coś osiągnąć. Udało mi się, a nawet nie pamiętam konkretnej daty, kiedy przystąpiłam do jego realizacji. Byłam tak zdecydowana, że żadna liczba nie miała dla mnie znaczenia.
Tak samo powinno być z noworocznymi postanowieniami. Jeżeli już mamy zamiar tworzyć jakąś listę, zróbmy ją szczerze, z prawdziwą chęcią zmiany na lepsze. Jeśli fakt, że nastaje nowy rok i mamy czystą kartę, którą chcemy zapełnić inaczej niż dotychczas ma nam pomóc, to niechaj tak będzie.
Skupmy się jednak przede wszystkim na swoim celu, a nie jego dacie, czy liczbie dni, które mamy na to poświęcić. Choćby realizacja trwała o wiele dłużej niż rok, niechaj też tak będzie.
Jeżeli zaczęliśmy działać z własnej inicjatywy, oznacza to, że zmierzamy w dobrą stronę i niechaj będzie tak dalej!
